Afblijven

De klas vult zich al roezemoezend. Bij de deur heb ik ze opgewacht en kijk ze allemaal aan. Af en toe kijkt er een terug om dan gauw weer verder te gaan met het verhaal aan zijn klasgenoot. Ze zoeken hun plaats en gaan afwachtend zitten. Hier en daar ploft een tas naast de bank maar de meeste rugzakken komen aan de rugleuning te hangen.  Heel langzaam wordt het stil en kan ik de regie overnemen. Altijd weer leuk om zo even een dagje in te vallen zelfs op een vreemde school.  Mijn naam staat op het bord en met een paar woorden vertel ik iets over mijzelf. Dan begint de schooldag. “Jongens en meisjes we gaan net als altijd eerst een half uur stil lezen.  Pak je boek maar en dan hoor ik even helemaal niets.” Stoelen worden verschoven, het hoognodige wordt nog even gezegd en dan is het zover, ik kan gaan genieten van de stilte. Achtentwintig kinderkopjes zitten gebogen over hun boek en proberen zich in te leven in spannende verhalen. Hier en daar lukt het wat moeilijk maar ook dat begrijp ik. Langzaam loop ik tussen de groepstafels  door. Een jongetje zit te dromen . Omdat ik zijn naam niet ken en het ook graag stil wil houden strijk ik hem even met mijn wijsvinger over zijn neus om dan op het boek te wijzen. Het is rustig en dan kan ik achter het bureau gaan zitten om te dromen.

De morgen gaat voorbij. De opgegeven taken werk ik snel af en de kinderen doen hun best. Om twaalf uur gaan ze naar huis voor hun middagpauze en ik kan alvast een stukje verslag schrijven voor de groepsleerkracht . Fijne klas om mee te werken schrijf ik als de deur open gaat en een moeder haar opwachting maakt. Ik kijk verbaasd op van mijn werk, had haar niet verwacht. Even in de dertig, keurig gekleed, licht opgemaakt staat ze daar.  Ze is duidelijk boos en kijkt me vernietigend aan. “Jij hebt van mijn kind af te blijven” . Verbaasd kijk ik op en vraag me af of ze het tegen mij heeft.  Langzaam ga ik staan en vraag rustig of ze niet even wil gaan zitten. Ze negeert de uitnodiging en herhaalt haar boodschap. Snel scan ik de dag in mijn gedachten maar kan niets bedenken dat met haar boodschap in verband kan worden gebracht. Dan zie ik het jongetje naast haar en herken de dromerige lezer. “Bedoelt U dat ik fout was toen ik over zijn neus streek?”: vraag ik toch wel wat aarzelend.  “Je weet best dat je aan mijn kind hebt gezeten en dat is verboden, ook dat weet je best.” Langzaam word ik boos.  “Uw zoon heeft u opgebeld om zijn beklag te doen en u bent direct gekomen om mij ter verantwoording te roepen waar uw zoon bij staat?” Niet gauw ben ik in verwarring, niet gauw  weet ik niets te zeggen maar nu hap ik naar adem. Even hoor ik niet meer wat de vrouw zegt en denk ik aan vroeger, toen ik van mijn vader nog een draai om de oren er bij kreeg als ik straf had gekregen op school. Natuurlijk was dat ook niet goed maar deze ontmoeting ….

Langzaam kan ik me weer concentreren op wat er hier en nu in de klas gebeurt.  Hoe kan ik aan deze vreemde situatie netjes een eind maken. Beleeft blijven en U blijven zeggen ook al is ze ruim dertig jaar jonger besluit ik en zeg: “Mevrouw, U bent hier gekomen om mij ter verantwoording te roepen omdat ik de neus van uw zoon heb aangeraakt. U heeft uw conclusie al getrokken. U heeft geen behoefte aan een gesprek. Het lijkt me het beste dat U een aanklacht indient bij het hoofd van de school of de inspectie. Ondertussen beloof ik dat ik nooit weer uw zoon zal lesgeven. Ik zou namelijk niet weten wat ik moet doen als hij een ongelukje krijgt en verzorging nodig heeft zonder hem aan te raken. Die verantwoordelijkheid kan ik niet aan. Goede middag. “ Met pensioen zijn heeft toch ook voordelen.

Pieter

Na een groot aantal jaren in het onderwijs ben ik met pensioen gegaan. Van mijn vierde tot mijn vijfentwintigste levensjaar deed ik ervaring op als leerling, hierna tot mijn drieenzestigste als leerkracht en adjunct directeur vmbo. Uit de laatste zeventien jaar heb ik wat ervaringen opgeschreven. Zaken die me bezig hielden en me soms slapeloze nachten bezorgden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *