Als de maand december in zicht komt wordt het steeds onrustiger op onze afdeling. De belangrijkste oorzaak is het vuurwerk. Sinterklaas en kerst hebben een bijrol. In het mentorenoverleg hebben we het er al weer over gehad. Afgesproken is dat de mentoren duidelijke voorlichting geven over het gebruik van vuurwerk en de gevolgen daar van zoals allerlei verwondingen. Het wordt ook dit jaar ondersteund met het voorlichtingspakket: Je bent een rund als je met vuurwerk stunt en ga zo maar door. Voor alles zetten we ons schrap om elkaar en de onrust op te vangen. Een mentor vertelde dat in zijn klas de leerlingen elkaar al de gang van zaken bij het bureau Halt vertelden. De een had er gezeten toen in zijn bijzijn de droge coniferenhaag van de buren vlam vatte. Hij had niet geweten wat te doen en was naar huis gegaan. Toen hij op zijn kamer zat hoorde hij de brandweerwagen arriveren. Weer even later was de politie gekomen om met hem en zijn ouders te praten. Het resultaat was een taakstraf bij bureau Halt. De andere ervaringsdeskundige was er terecht gekomen omdat hij strijkers had gegooid op een moment dat zijn “vrienden”al waren gestopt. Zij hadden de politieauto wel gezien. De conciërge had een emmer met water op zijn kamer staan, iedereen wist waar die voor was. We zijn er klaar voor. De spanning van december, Sinterklaas, kerst en vuurwerk zijn voldoende om aan lesgeven minder te denken en meer aan vorming. Zo halen we met moeite, zonder grote incidenten ook dit jaar weer de kerstvakantie.
In het nieuwe jaar is de onrust achter de rug en beginnen we weer met frisse moed. De lessen worden gegeven en de leerlingen wensen elkaar gelukkig nieuwjaar. Januari is bij uitstek een maand om grote stappen te maken binnen de leerstof en ik doe functioneringsgesprekken en kan werken aan de jaarplannen voor het nieuwe jaar. Op een morgen loopt er een collega binnen. “Weet je dat er met vuurwerk wordt geknald?”is haar vraag. Ik ben verbaasd. Het is toch januari. “Volgens mij zijn het eerste klassers, 1t” vervolgt mijn collega. Ik ben nog meer verbaasd. Een eerste klas met een hoog ass gehalte. Op het lesrooster zie ik dat ze les hebben aan het eind van de gang. Zou ik dan toch een klant hebben voor Halt? Direct ga ik op strafexpeditie. Als ik de klas binnen kom is iedereen rustig aan het werk. Ik besluit om gewoon open kaart te spelen en direct te zeggen waarom ik ben gekomen. “Wie heeft er vuurwerk bij zich?” Een vinger gaat aarzelend omhoog. “Kom maar even mee.” Dan bedenk ik dat het Halt wordt, schorsing enz, en voeg er aan toe:”En neem je jas en tas ook maar even mee.” In mijn kamer staat hij even later wat schutterig bij mijn tafel. Op de tafel zijn tas. Ik keer de tas om. Een vrij grote partij rotjes en voetzoekers valt op mijn bureau. “Hoe kan dit?”vraag ik verbaasd. “Nou toen ik vanmorgen op school kwam, zat dat nog in mijn tas. Ik heb oudejaarsavond de tas gebruikt, het vuurwerk er in gedaan en ik heb niet alles op gekregen. Vanmorgen heb ik de boeken er in gedaan en op school ontdekte ik opeens dat ik het vuurwerk bij me had. Toen hebben Timo en ik er nog maar een afgestoken.” Ik bel moeder en kan het niet over mijn hart verkrijgen om hem met Halt in contact te brengen. Als zijn moeder hem ophaalt is ze me er dankbaar voor. Ze belooft het vuurwerk te vernietigen en ik geef haar de tip van de emmer. Na twee dagen loopt haar zoon weer op school rond met nog steeds die blik alsof het hem allemaal overkomt.
